Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie zaprasza na wystawę Juliusza Kosina „W koło trójkąta”.
Juliusz Kosin jest absolwentem malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Studiował w pracowni malarstwa prof. Leszka Misiaka i w pracowni rysunku prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej. Dyplom w pracowni prof. Leszka Misiaka otrzymał w 2013 r. Aneks z grafiki warsztatowej zdobył w Pracowni Wklęsłodruku prof. Henryka Ożoga. Obecnie student środowiskowych studiów doktoranckich na macierzystej uczelni.
Nagrody, jakie otrzymał to m.in.: Grand Prix, Nagroda Urzędu Masta w II Międzynarodowym Konkursie Artystycznym – PEJZAŻ WSPÓŁCZESNY, Częstochowa 2014; wyróżnienie w konkursie Fundacji im. Franciszki Eibisch, Warszawa 2014, Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz nagroda pisma artystycznego Format w 23 Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych PROMOCJE, Legnica 2013.
Miejsce ekspozycji: Wypożyczalnia Główna
Termin ekspozycji: 12.01.2017 r. – 15.02.2017 r.
Wernisaż wystawy: 12.01.2017 r., godz. 19:15
"Jedną z cech sztuki współczesnej jest to, że niczego nie nakazuje. Tyczy się to w równym stopniu artysty co odbiorcy. Ten drugi postawiony przed kompozycją abstrakcyjną często czuje się bezradny, pozostawiony sam sobie, gdyż niewiele prac zawiera w tytułach sugestie interpretacyjne.
„Abstrakcja” w mowie potocznej stanowi synonim tego, co wymyka się znanym definicjom, tym samym kolokwializm „totalna abstrakcja” pojawia się w sytuacji, gdy brakuje nam słów. Niekompletność jednak zawsze domaga się uzupełnienia. Dlatego, odczuwając potrzebę dookreślenia dzieła, przed którym stoimy, warto zastanowić się nie tylko nad tym ku czemu się ono zwraca, ale również na tym jakie pierwotne intuicje towarzyszyły artyście.
Często jest tak, że temat, który stanowi dla niego osobiste pole walki jest nam doskonale znany. Doświadcza on tego samego, co my, jednak jego proces odczuwania rzeczywistości determinuje szczególna wrażliwości i wnikliwość. Juliusz Kosin ułatwia nam określenie genealogii swych malarskich syntez zestawiając na wystawie obrazy z różnych etapów twórczych zmagań. Ujawnia on tym samym ewolucję myślenia o pejzażu – od prac realistycznych po te, które noszą zaledwie znamiona realności.(...)"
/Martyna Sobczyk/